تاریخچه بازیافت لاستیک
بازیافت لاستیک صنعتی تقریباً به اندازه ساخت خود صنعت لاستیک قدمت دارد.
در سال 1820، چارلز مکینتاش، اندکی پس از آنکه شروع به ساخت کت های بارانی با پارچه لاستیکی کرد، به لاستیک بیشتری نسبت به واردات نیاز داشت. توماس هنکاک، شریک او راه حلی ارائه کرد. او ماشینی ابداع کرد که می تواند ضایعات لاستیک تولید شده در طی فرآیند ساخت کت بارانی را آسیاب کند.
سپس این ضایعات در بلوک‌های لاستیکی بزرگ‌تر له شدند که می‌توان آن را به فرآیند تولید برگرداند. دستگاهی که برای این کار انجام می‌شد «جونده» نامیده می‌شد زیرا اساساً ضایعات لاستیک را به قطعات کوچک‌تر می‌جوید. با این حال، روزهای بازیافت آسان لاستیک، کوتاه مدت بود.
فرآیند ولکانیزاسیون که بسیاری از صنعت لاستیک مدرن را ممکن کرد، بازیافت لاستیک را نیز دشوارتر می کند. هنگامی که لاستیک ولکانیزه شد، نمی توان آن را را دوباره ذوب کرد و به یک محصول جدید تبدیل کرد. این به این دلیل است که ولکانیزاسیون تمام مولکول های یک محصول لاستیکی را به یک مولکول بزرگ متصل می کند که به این راحتی از هم جدا نمی شود.
در قرن بیستم، بازیافت لاستیک هنوز هم منطقی اقتصادی قوی و کوتاه مدت داشت، زیرا لاستیک، طبیعی یا مصنوعی، گران بود. در سال 1910، یک اونس لاستیک به همان قیمت یک اونس نقره خریداری شد. این یکی از دلایلی است که میانگین حجم بازیافتی همه قطعات لاستیکی تا قرن بیستم بیش از 50 درصد بوده است. با این حال، تا سال 1960، حجم بازیافتی محصولات لاستیکی به طور متوسط به 20 درصد کاهش یافت. زیرا ارزان شدن واردات نفت و استفاده روزافزون از لاستیک مصنوعی، باعث کاهش هزینه های تولید شده است. توسعه تایرهای رادیال با تسمه فولادی تا دهه 1960 تقریباً صنعت بازیافت لاستیک را به پایان رساند. این به این دلیل است که برش و آسیاب لاستیک ها را بسیار گران می کرد.
روش های زیادی برای شروع زندگی جدید تایرها به عنوان یک محصول بازیافتی استفاده می شود. در اینجا چند روش متداول وجود دارد که لاستیک ها با شروع جدید خود بازیافت می شوند و به انواع مختلفی از محصولات تبدیل می شوند.
1. لاستیک خرد کن و آسیاب
هنگامی که یک تایر خرد می شود، حجم آن به حدود یک چهارم لاستیک اصلی کاهش می یابد. محصولات به دست آمده یک خرده لاستیکی است که به عنوان مواد اولیه در صنایع مختلف و حتی در ساخت لاستیک های جدید استفاده می شود.
2.فراوری ضایعات لاستیک
این فرآیند، دقیقاً مانند خرد کردن و آسیاب کردن، جایی است که لاستیک‌ها خنک نمی‌شوند و در دمای محیط (اتاق) باقی می‌مانند و سپس به آرامی از طریق مجموعه‌ای از دانه‌بندی‌ها آسیاب می‌شوند. این امکان تولید خرده های لاستیکی با اندازه های مختلف را فراهم می کند.
3. خردکن برودتی
این فرآیند تایرها را به طور کامل تا دمای -80 درجه سانتیگراد (-112F) منجمد می کند. در آن نقطه دما، لاستیک تقریباً به اندازه شیشه شکننده می شود و می تواند خرد یا شکسته شود. در حالی که محصول نهایی معمولا تمیزتر است، اما به دلیل استفاده از نیتروژن مایع مورد نیاز برای انجماد مواد در کل فرآیند گران‌تری است.
4. پیرولیز(تجزیه در اثر حرارات)
این نوع فرآیند بازیافت لاستیک شامل تخریب تایرها در دمای بالاتر از 430 درجه سانتیگراد (806F) است. این فرآیندی است که می توان از آن برای تبدیل لاستیک ها به روغن استفاده کرد که می تواند به عنوان جایگزینی کم هزینه برای سوخت دیزل استفاده شود.
5. مولکترا
یکی از پیچیده ترین فرآیندهای بازیافت، فرآیند مولکترا است. این فرآیند روش‌های مکانیکی، شیمیایی و مایکروویو را برای شکستن لاستیک ادغام می کند. 5 مرحله اصلی برای این فرآیند وجود دارد:
- اولین مرحله بازیافت لاستیک شامل برداشتن دو سیم مهره فولادی از روکش لاستیک است. سپس لاستیک به قطعات برش داده می شود.
- در مرحله بعد، لاستیک ها به مدت 4 ساعت در مواد نرم کننده شیمیایی قرار می گیرند. این مرحله هر گونه آلودگی مانند کثیفی را از تایر پاک می کند.
- سیم‌های فولادی تقویت‌کننده و طناب‌های الیافی تعبیه‌شده در هر بخش تایر به‌طور مکانیکی با استفاده از یک سری غلتک از لاستیک جدا می‌شوند. اکنون که لاستیک نرم شده است، این سیم های فولادی به راحتی جدا می شوند
- سپس لاستیک نرم شده به اندازه های مختلف از اندازه یک نخود تا پودر بسیار ریز دانه بندی می شود.
- لاستیک یا روی حرارت کم گرم می شود تا مواد شیمیایی نرم کننده استخراج شود و لاستیک 100% خالص تولید شود، یا روی حرارت زیاد حرارت داده می شود تا کربن و روغن تولید شود.
فواید بازیافت لاستیک
بازیافت لاستیک می‌تواند برای همه صنایع و برای جوامع نیز می تواند مزایای بی شماری داشته باشد. لاستیک ها می توانند فضای قابل توجهی را در محل های دفن زباله اشغال کنند. حذف اقلام حجیم مانند لاستیک ها می تواند فضایی را در محل های دفن زباله برای چیزهایی باقی بگذارد که به راحتی قابل بازیافت نیستند. بازیافت لاستیک همچنین می تواند محصولات جدید و مفیدی ایجاد کند. سوخت مشتق شده از لاستیک (TDF) نمونه ای است که توسط لاستیک های ضایعاتی در معرض حرارت بالا تولید می شود، که انرژی کارآمدتر از سوخت معمولی است. همچنین حداقل انتشار گازهای گلخانه ای را منتشر می کند. سایر محصولات مفید ایجاد شده از لاستیک های بازیافتی عبارتند از: چمن زمین بازی، بند راه آهن و آسفالت لاستیکی هستند.
1. آلودگی محیط زیست را کاهش می دهد
بازیافت محصولات لاستیکی به عنوان توسعه ای برای ایجاد فضای بیشتر در محل های دفن زباله، به کاهش آلودگی نیز کمک می کند. دقیقاً تعداد قابل توجهی از محصولاتی که در محل های دفن زباله قرار می گیرند، محیط زیست را آلوده می کنند.
مواردی داریم که در اثر نور خورشید، این محصولات لاستیکی تخریب می شوند و شروع به ترشح سموم مضر می کنند. حتی بیشتر، آنها همیشه می توانند آتش بگیرند. و هنگامی که این اتفاق می افتد، چیزی که ما داریم دود غلیظی است که به محیط می رود. نیازی نیست کسی به ما بگوید که این یک مورد کلاسیک آلودگی است.
همچنین در هنگام بارندگی، این مواد لاستیک آب را در خود جای می دهند که می تواند باعث ایجاد بیماری شود. از طرف دیگر، آنها همچنین می توانند به داخل آب ها رفته و آنها را آلوده کنند. آنها به نوبه خود به زندگی آبزیان و کیفیت آبزیان آسیب می رسانند. اینها و بسیاری موارد دیگر زمانی اتفاق می افتد که ما مواد لاستیکی را در محل های دفن زباله می ریزیم.
- ساخت محصولات جدید
دلیل دیگری که باید از بازیافت لاستیک سپاسگزار باشیم این است که به تولید محصولات مفید کمک می کند. امروزه محصولات لاستیکی بازیافتی در طیف وسیعی از زمینه ها مفید شده اند.
به عنوان مثال، تایرهای بازیافتی سوخت تولید می کردند. در واقع، این سوخت بسیار کارآمدتر از سوخت معمولی زغال سنگ است. این به این دلیل است که انتشار مضر کمتری با آن وجود دارد. ما می توانیم چمن زمین بازی، بند راه آهن، کفپوش، و آسفالت لاستیکی را از لاستیک بازیافتی در همین راستا تهیه کنیم.
